YOL YAZGISI

YOL YAZGISI

I.

Ben bir avare derviş, yazgım yol yol alnımda,

Alnımda yollar akıyor ırmak ırmak.

Yollar kılcal damarları hayatımın,

Hayatımsa yollara yazgımı sormak.

Kararım yok âh tek şeritli yollarda,

Yolcu dursa yol akar, ne mümkün durmak.

Yolların tozu işlemiş mevsim mevsim kanıma

Yazgım yol üzre... tozlar gibi yollarda savrulmak

Ben bir avare derviş, teselli kâr etmez hiç

Teselli mi kendini yollara vurmak…

Desinler bir yolcu geçti buralardan

Alnından yollar aktı ırmak ırmak.

II.

Yollar el etmese çıkmazdım evden,

Yel eser zamandan, tohumlar uçar.

Hükmümüz onanmış ne gelir elden,

Gözleri gurbete mıhlamış yollar.

Bir yaz günü, evet, gördüm yazgımı,

Atlardı yüreğim, yola ivedi.

O uzak iklimler, çağırdı beni:

Yaz ol, yazıl, dedi, alıp gölgeni.

Gölgem, gölgem! İniş yokuş gidelim,

Beni benlen değiş tokuş edelim.

Bir yaz günü yollar, yola geldiler;

Bana geldi yollar, ele geldiler.

Yollar bana gelir, yola düşerim,

Yazgımdır, bilirim. Beni buldular.

Yollar bu, atlardır, akar giderler,

İçimi dışımı talan ederler.

Yollar birer attır. Tozar, tozutur;

Atların köpüğü, yolların tozudur.

Ve yazgımdır... Toz yutarım, terlerim,

Kalpleri ağartan, terlerin tuzudur.

Susarım yollara, yollar susarlar.

Yazıda çiseler, dağda pusarlar.

Suskumun girdabı yutar yolların

Gubar kederini, melal damıtır.

Yollar sırdaşımdır, yollar hâldeşim,

Yollarla halleşmek, hâllerin özüdür.

III.

Yolcu yola düşer, bana yol düştü,

Yollar el etmese çıkmazdım evden.